Woensdag 15 augustus 2012
Ondertussen zijn we reeds enkele dagen thuis van ons avontuur en de reacties die we tot nu toe kregen omtrent deze reis zijn alleen maar positief.
Anderzijds is het ook tijd om eens enkele nabeschouwingen te publiceren. Enkele zaken die we ondervonden hebben en die interessant kunnen zijn voor mensen die ons voorbeeld willen volgen.
1 Wij reden de eerste zes dagen ongeveer 120 km per dag. wij hebben ondervonden dat die afstand eigenlijk te groot is wanneer je comfortabel wil reizen vooral wanneer je in groep fietst en je op lastige stukken op elkaar wil wachten . wij zijn van mening dat 100 km ongeveer het max. zou zijn. Zo kun je op tijd eens stoppen en eens meer genieten van de omgeving en de cultuur.
De tweede helft van de reis was beter. De ritten waren ongeveer 90 km lang en dat is een hemelsbreed verschil
2 Een rustdag inlassen kan interessant zijn maar voor sommige mensen dan weer niet. Dit hangt van persoon tot persoon af. Er zijn mensen die beter iedere dag rijden maar dan kortere afstanden dan langere afstanden met een rustdag. Het terug op ritme komen na een rustdag is voor de ene moeilijker dan de andere.
3 Wanneer je met bagage rijdt moet je deze zoveel mogelijk beperken. Enkel het hoogst noodzakelijke is van belang. Iedere kg die je teveel meehebt moet je ook meesleuren. Ik persoonlijk reed met een aanhanger van 7 kg en we hebben onderweg een nieuw concept bedacht waarbij we denken dat we het gewicht van de aanhanger ongeveer op de helft kunnen brengen.
4 Goeie banden zijn zeer belangrijk. Als je banden al wat km's hebben afgelegd kun je opteren voor een stel nieuwe banden.
5 Ook de remmen zijn heel belangrijk. Ook hier hetzelfde verhaal. Remmen vernieuwen vooraf is goed meegenomen. Dan hoef je niet te sleuren aan nieuwe remblokken en het gereedschap om ze te vervangen.
6 Voor je eigen veiligheid en die van je medereizigers: zorg dat je gezien wordt. Dat kan door reflecterende wimpels of reflecterende stroken op de helm.
Dit zijn enkele punten die we zelf ondervonden hebben. Hopelijk kunnen we daar iemand mee op weg helpen
woensdag 15 augustus 2012
zondag 12 augustus 2012
Woensdag 8 augustus : startdag van ons afkickprogramma.
Vandaag woensdag hebben we een rustdag ingelast in St Jean De Port. Rondhangen in het stadje, genieten van de gezellige drukte, mijmeren over hetgeen we zopas gepresteerd hebben, eventjes nadenken wat er belangrijk zou kunnen zijn voor eventueel latere ondernemingen. St Jean is een mooi stadje met een citadel en mooie resten van vroegere muren rondom de stad. Waarschijnlijk was dit stadje een goed beveiligde grensstad van Frankrijk naar Spanje
Donderdag 9 augustus: Vandaag verplaatsen we ons met de trein naar Bayonne. We naderen stilaan het thuisfront. Lekker een beetje langer slapen in een wat beter hotelletje. Ook vandaag hebben we een dagje cultuur voor de boeg. We bezoeken enkele mooie oude gebouwen en genieten ook hier van de gezelligheid.
Vrijdag 10 augustus: We reizen met de trein naar Bordeaux om ook deze stad eventjes te bezoeken. Ook deze stad getuigt van zijn grootsheid uit het verleden. Prachtige oude gebouwen , mooie kerken, mooie kleine straatjes tussen hoge huizenrijen laten ons wandelend in gedachten wegzinken. Enerzijds blij om wat we gedaan hebben en anderzijds stilletjes het verlangen voelen om thuis je familie te begroeten.
Zaterdag 11 augustus: Uiteindelijk is het zover. De TGV op met de fietsen. Gelukkig hebben we alles vooraf gereserveerd want er zijn per treinstel maar vier plaatsen om fietsen te hangen. Om die reden is onze groep ook in twee gesplitst en zitten we per drie in een treinstel. De TGV bestaat vandaag uit twee treinstellen aan elkaar gekoppeld. Amaai zo'n lange trein. Dat wil ook iets zeggen over het aantal passagiers die met de trein reizen. We ontmoetten er een dame uit Hamme. Zij had met haar vriendin gefietst van Hamme naar Poitiers. Een prachtige prestatie van deze dames.
Bij aankomst in Rijsel stonden onze chauffeurs al van ver te zwaaien. Gezellig was dat.
Bij deze wil ik , in naam van de groep, iedereen danken die ons op een of andere manier gesteund heeft in deze onderneming.
De groeten van: NADINE, WERNER, NADIA, GRETA, MARLEEN en JOHAN
Vandaag woensdag hebben we een rustdag ingelast in St Jean De Port. Rondhangen in het stadje, genieten van de gezellige drukte, mijmeren over hetgeen we zopas gepresteerd hebben, eventjes nadenken wat er belangrijk zou kunnen zijn voor eventueel latere ondernemingen. St Jean is een mooi stadje met een citadel en mooie resten van vroegere muren rondom de stad. Waarschijnlijk was dit stadje een goed beveiligde grensstad van Frankrijk naar Spanje
kuieren in de straatjes van St Jean
sfeerbeeld
Donderdag 9 augustus: Vandaag verplaatsen we ons met de trein naar Bayonne. We naderen stilaan het thuisfront. Lekker een beetje langer slapen in een wat beter hotelletje. Ook vandaag hebben we een dagje cultuur voor de boeg. We bezoeken enkele mooie oude gebouwen en genieten ook hier van de gezelligheid.
kerk te Bayonne
Vrijdag 10 augustus: We reizen met de trein naar Bordeaux om ook deze stad eventjes te bezoeken. Ook deze stad getuigt van zijn grootsheid uit het verleden. Prachtige oude gebouwen , mooie kerken, mooie kleine straatjes tussen hoge huizenrijen laten ons wandelend in gedachten wegzinken. Enerzijds blij om wat we gedaan hebben en anderzijds stilletjes het verlangen voelen om thuis je familie te begroeten.
station te Bordeaux
beursplein
kathedraal
Zaterdag 11 augustus: Uiteindelijk is het zover. De TGV op met de fietsen. Gelukkig hebben we alles vooraf gereserveerd want er zijn per treinstel maar vier plaatsen om fietsen te hangen. Om die reden is onze groep ook in twee gesplitst en zitten we per drie in een treinstel. De TGV bestaat vandaag uit twee treinstellen aan elkaar gekoppeld. Amaai zo'n lange trein. Dat wil ook iets zeggen over het aantal passagiers die met de trein reizen. We ontmoetten er een dame uit Hamme. Zij had met haar vriendin gefietst van Hamme naar Poitiers. Een prachtige prestatie van deze dames.
Bij aankomst in Rijsel stonden onze chauffeurs al van ver te zwaaien. Gezellig was dat.
Bij deze wil ik , in naam van de groep, iedereen danken die ons op een of andere manier gesteund heeft in deze onderneming.
De groeten van: NADINE, WERNER, NADIA, GRETA, MARLEEN en JOHAN
dinsdag 7 augustus 2012
Dinsdag 7 augustus 2012. Sorde l'abbaye - St. Jean Pied de port. 64 km
Goeie morgen, bonjour, goed geslapen, bien dormi, le temp fait beau aujourd'hui . Watblief 35 graden. Amai we zullen zweten vandaag. Hmmmmm mooi gedekte tafel, lekker. Iedereen besefte dat het vandaag de laatste fietsdag was. Een goeie 60 km hadden we af te leggen. Niet zoveel eigenlijk maar we wisten wel dat het redelijk zwaar zou zijn. En inderdaad we hadden hellingen van 2,5 km lang met een stijging van 9 procent. Bij deze temperatuur was het inderdaad zweten. Eigenlijk moeten we zeggen dat het toch aangenamer fietsen was dan in de Landes. Meer afwisseling , meer hellingen, mooiere vergezichten. Na die laatste zware helling was iedereen toch een beetje emotioneel. Die laatste zware helling wou iedereen toch nemen en tot het uiterste gaan.
St. Jean Pied de port is een mooi stadje maar wel heel druk, echt heel toeristisch.
Voor mij was het echt een heel bijzondere dag. Ik verjaarde op de dag dat we aankwamen, ik werd 55 jaar jong en het was ook de eerste maal dat ik zo een tocht ondernam. Een dag om te memoriseren.
Proficiat aan ieder van onze groep.
We zien uit naar het real santiago .
En nu gaan eten .
Goeie morgen, bonjour, goed geslapen, bien dormi, le temp fait beau aujourd'hui . Watblief 35 graden. Amai we zullen zweten vandaag. Hmmmmm mooi gedekte tafel, lekker. Iedereen besefte dat het vandaag de laatste fietsdag was. Een goeie 60 km hadden we af te leggen. Niet zoveel eigenlijk maar we wisten wel dat het redelijk zwaar zou zijn. En inderdaad we hadden hellingen van 2,5 km lang met een stijging van 9 procent. Bij deze temperatuur was het inderdaad zweten. Eigenlijk moeten we zeggen dat het toch aangenamer fietsen was dan in de Landes. Meer afwisseling , meer hellingen, mooiere vergezichten. Na die laatste zware helling was iedereen toch een beetje emotioneel. Die laatste zware helling wou iedereen toch nemen en tot het uiterste gaan.
St. Jean Pied de port is een mooi stadje maar wel heel druk, echt heel toeristisch.
Voor mij was het echt een heel bijzondere dag. Ik verjaarde op de dag dat we aankwamen, ik werd 55 jaar jong en het was ook de eerste maal dat ik zo een tocht ondernam. Een dag om te memoriseren.
Proficiat aan ieder van onze groep.
We zien uit naar het real santiago .
En nu gaan eten .
te Camou , pelgrimskruis
te Camou
Stèle de Gibraltar (pittige klim)
Maandag. 6 augustus 2012. Labouheyre - sorde l'abbaye 104 km
Bij het ontwaken zag de hemel er goed uit. Grote openingen in het wolkendek. Met volle moed werden onze toch ietwat gedroogde kledij weggestopt en gingen we welgezind naar de plaatselijke bakker om een ontbijt te nuttigen. We vertrokken met de zon in onze rug en plots zagen we voor ons een pracht van een regenboog. Dat betekende uiteraard regen, en inderdaad. Enkele ogenblikken later was het zover. Regen . Gelukkig niet voor lange duur. De zon kwam weer tevoorschijn en dat voor de rest van de dag. Het werd zelfs redelijk warm. Echt zuiderse temperaturen, en het werd echt zuiders. Dat konden we horen aan de zuiderse geluiden onderweg. Ik bedoel daarmee het geluid van de krekels. Hun gezang monterde ons volledig op. Na een lange beklimming van 2,5km met een percentage van 6 procent hadden we nood aan een koffietafel. Die vonden we in peyrehorade. Een lekker ijsje en een koffie deed ons deugd.
Onze slaapplaats in sorde l'abbaye was weeral eens een verrasing. Een goede ontvangst, onmiddellijk plaats om de fietsen in veiligheid te plaatsen en een gezellige babbel maakten de ontvangst compleet. Een zoektocht naar een restaurantje bracht ons naar het plaatselijke café. Daar konden we normaal niets krijgen maar de baas deed ons het voorstel om tapas te serveren. Dat namen we gretig aan. Het werd een gezellige avond. Bier, wijn, tapas, meer moet dat niet zijn. Zelfs de baas van onze slaapplaats kwam ons opzoeken om te zien of we iets eetbaars hadden gevonden. Hij zou anders ons naar het volgende dorp brengen. Tof van die mens. Ongelooflijk wat je kan verkrijgen. Nog 1 dag fietsen en we zijn op onze eindbestemming. Ongelooflijk wat we nu reeds gepresteerd hebben.
Ja het landschap was ook wel iets merkwaardig. Bij ons vertrek reden we door de bossen. Na enige tijd zagen we dat heel wat bossen gekapt waren wat resulteerde in velden vol varens. Later zagen we velden maïs met aan de zijkant ganse hopen wortels van naaldbomen. Volgens ons worden deze bossen gekapt om er landbouwgronden van te maken. Nu nog 70 km bollen en we zijn er. Dat zal voor ieder van ons een afzonderlijke ervaring zijn.
Bij het ontwaken zag de hemel er goed uit. Grote openingen in het wolkendek. Met volle moed werden onze toch ietwat gedroogde kledij weggestopt en gingen we welgezind naar de plaatselijke bakker om een ontbijt te nuttigen. We vertrokken met de zon in onze rug en plots zagen we voor ons een pracht van een regenboog. Dat betekende uiteraard regen, en inderdaad. Enkele ogenblikken later was het zover. Regen . Gelukkig niet voor lange duur. De zon kwam weer tevoorschijn en dat voor de rest van de dag. Het werd zelfs redelijk warm. Echt zuiderse temperaturen, en het werd echt zuiders. Dat konden we horen aan de zuiderse geluiden onderweg. Ik bedoel daarmee het geluid van de krekels. Hun gezang monterde ons volledig op. Na een lange beklimming van 2,5km met een percentage van 6 procent hadden we nood aan een koffietafel. Die vonden we in peyrehorade. Een lekker ijsje en een koffie deed ons deugd.
Onze slaapplaats in sorde l'abbaye was weeral eens een verrasing. Een goede ontvangst, onmiddellijk plaats om de fietsen in veiligheid te plaatsen en een gezellige babbel maakten de ontvangst compleet. Een zoektocht naar een restaurantje bracht ons naar het plaatselijke café. Daar konden we normaal niets krijgen maar de baas deed ons het voorstel om tapas te serveren. Dat namen we gretig aan. Het werd een gezellige avond. Bier, wijn, tapas, meer moet dat niet zijn. Zelfs de baas van onze slaapplaats kwam ons opzoeken om te zien of we iets eetbaars hadden gevonden. Hij zou anders ons naar het volgende dorp brengen. Tof van die mens. Ongelooflijk wat je kan verkrijgen. Nog 1 dag fietsen en we zijn op onze eindbestemming. Ongelooflijk wat we nu reeds gepresteerd hebben.
Ja het landschap was ook wel iets merkwaardig. Bij ons vertrek reden we door de bossen. Na enige tijd zagen we dat heel wat bossen gekapt waren wat resulteerde in velden vol varens. Later zagen we velden maïs met aan de zijkant ganse hopen wortels van naaldbomen. Volgens ons worden deze bossen gekapt om er landbouwgronden van te maken. Nu nog 70 km bollen en we zijn er. Dat zal voor ieder van ons een afzonderlijke ervaring zijn.
de mooie regenboog
één van de vele aanwijzigingen
prachtige mozaïk te L'esperon
kerk van Peyrehorade
genieten van de tapas in Sorde l'Abbaye
maandag 6 augustus 2012
Gelukkige verjaardag Johan !!!!
Hey paps,
je zal waarschijnlijk opkijken als je nog eens je blog wilt updaten....
Aangezien ik kennis heb van de login gegevens, heb ik me de vrijheid genomen om je via deze weg een fantastisch gelukkige verjaardag te wensen.
Voor de volgers, Johan verjaart morgen, op 7 augustus dus...
Geniet er van, drink er een hele goeie op en geniet! :-)
je zal waarschijnlijk opkijken als je nog eens je blog wilt updaten....
Aangezien ik kennis heb van de login gegevens, heb ik me de vrijheid genomen om je via deze weg een fantastisch gelukkige verjaardag te wensen.
Voor de volgers, Johan verjaart morgen, op 7 augustus dus...
Geniet er van, drink er een hele goeie op en geniet! :-)
zondag 5 augustus 2012
5 augustus 2012. Cadillac-Labouheyre 83 km
vandaag zijn we gestart met een bewolkte hemel! Iedereen had een beetje de vrees voor de weersgesteldheid! En inderdaad hoor. Vandaag de ganse dag regen. Wanneer we aankwamen op de slaapplaats zagen we eruit als doorweekte pelgrims. Gelukkig konden we een warme douche nemen. om dan rustig naar het restaurant te stappen .
Het landschap is vandaag helemaal veranderd. Er waren praktisch geen wijnvelden meer te zien. Veel bossen die heerlijk roken. De wegen in de Landes zijn lang, en toch een beetje eentonig. Uiteraard, om het niet te verleren hadden we vandaag opnieuw een lekke band.
vandaag zijn we gestart met een bewolkte hemel! Iedereen had een beetje de vrees voor de weersgesteldheid! En inderdaad hoor. Vandaag de ganse dag regen. Wanneer we aankwamen op de slaapplaats zagen we eruit als doorweekte pelgrims. Gelukkig konden we een warme douche nemen. om dan rustig naar het restaurant te stappen .
Het landschap is vandaag helemaal veranderd. Er waren praktisch geen wijnvelden meer te zien. Veel bossen die heerlijk roken. De wegen in de Landes zijn lang, en toch een beetje eentonig. Uiteraard, om het niet te verleren hadden we vandaag opnieuw een lekke band.
picknicken in het kerkportaal van Biganon uit noodzaak (regen, regen en regen) |
St. Jacques te Moustey |
zoals de steen vertelt, nog 1000 km tot Compostella |
zaterdag 4 augustus 2012
zaterdag 4 augustus 2012 Aubeterre - Cadillac 105 km
Deze morgen bij het ontwaken waren we heer en meester in het hotel - restaurant waar we logeerden.
Niemand te bespeuren, dus ook geen ontbijt. Gelukkig was de plaatselijke bakker reeds volop aan het werk alsook de plaatselijk beenhouwer. Na de nodige zaken aangekocht te hebben konden we rustig ontbijten op het terras van het restaurant. Van het feestje gisterenavond was niets meer te bespeuren. Alles was netjes opgeruimd. Starten dan maar. We hadden een rit voor de boeg van 100 km. Redelijk vlak dachten we. In het begin was dat inderdaad zo maar na een tijdje waren het weeral lange hellingen en lange afdalingen. Nog maar 10 km vetrokken en we hadden terug een lekke band, dus herstellen maar.
Het landschap in het begin van de rit was redelijk bebost maar het bos maakte na een tijdje plaats voor druivenvelden. Het is enorm hoeveel wijngaarden we gezien hebben. We reden dan ook dwars door de wijnstreek van de ST. Emilion. Deze stad hebben we dan ook even bezocht en genoten van een lekkere koffie. Onze aanhangwagentjes werden duchtig bekeken. Er werden zelfs foto's van genomen. Spijtig dat wijnflessen zoveel wegen anders hadden we er wel meegebracht.:)
Het weer vandaag was ook niet ideaal. warm (25°) maar bewolkt en geen zon.
Deze morgen bij het ontwaken waren we heer en meester in het hotel - restaurant waar we logeerden.
Niemand te bespeuren, dus ook geen ontbijt. Gelukkig was de plaatselijke bakker reeds volop aan het werk alsook de plaatselijk beenhouwer. Na de nodige zaken aangekocht te hebben konden we rustig ontbijten op het terras van het restaurant. Van het feestje gisterenavond was niets meer te bespeuren. Alles was netjes opgeruimd. Starten dan maar. We hadden een rit voor de boeg van 100 km. Redelijk vlak dachten we. In het begin was dat inderdaad zo maar na een tijdje waren het weeral lange hellingen en lange afdalingen. Nog maar 10 km vetrokken en we hadden terug een lekke band, dus herstellen maar.
Het landschap in het begin van de rit was redelijk bebost maar het bos maakte na een tijdje plaats voor druivenvelden. Het is enorm hoeveel wijngaarden we gezien hebben. We reden dan ook dwars door de wijnstreek van de ST. Emilion. Deze stad hebben we dan ook even bezocht en genoten van een lekkere koffie. Onze aanhangwagentjes werden duchtig bekeken. Er werden zelfs foto's van genomen. Spijtig dat wijnflessen zoveel wegen anders hadden we er wel meegebracht.:)
Het weer vandaag was ook niet ideaal. warm (25°) maar bewolkt en geen zon.
ontbijt op het marktpleintje te Aubeterre |
druivenvelden |
aankomst te St Emilion na een pittige klim
ST Emilion
aankomst te Cadillac
vrijdag 3 augustus 2012 Valence - Aubeterre 80 km
Vandaag zijn we na een heerlijk ontbijt terug vertrokken. De oude vrouw des huizes wilde zeker nog een foto van ons zes maken want volgens haar was het heel zeldzaam dat er zes mensen ineens aankwamen.
Vandaag was de zon van de partij maar de rit van 80 km was redelijk lastig. Voortdurend op en neer. We hadden zelfs stijgingen van 3 km . We reden tussen prachtige vergezichten en zonnebloemvelden.
Onderweg hadden we weeral eens pech. Werner zijn versnellingapparaat vooraan was defect alsook een lekke band. Het lijnwaad was zichtbaar. Gelukkig kregen we van een plaatselijke horeca uitbater waar we even iets dronken de aanwijzing dat er in het nabij gelegen dorp een fietshersteller was. Dus Werner en ik met de fiets daar naartoe om een nieuwe band. Dat lukte ons. Na de nodige km 's gefietst te hebben kwamen uiteindelijk op onze bestemming. Wat een gezellig dorp en een gezellige sfeer. We zaten te midden van een feest. Allemaal nederlanders en engelsen in the mood. Leuk was dat.
Vandaag zijn we na een heerlijk ontbijt terug vertrokken. De oude vrouw des huizes wilde zeker nog een foto van ons zes maken want volgens haar was het heel zeldzaam dat er zes mensen ineens aankwamen.
Vandaag was de zon van de partij maar de rit van 80 km was redelijk lastig. Voortdurend op en neer. We hadden zelfs stijgingen van 3 km . We reden tussen prachtige vergezichten en zonnebloemvelden.
Onderweg hadden we weeral eens pech. Werner zijn versnellingapparaat vooraan was defect alsook een lekke band. Het lijnwaad was zichtbaar. Gelukkig kregen we van een plaatselijke horeca uitbater waar we even iets dronken de aanwijzing dat er in het nabij gelegen dorp een fietshersteller was. Dus Werner en ik met de fiets daar naartoe om een nieuwe band. Dat lukte ons. Na de nodige km 's gefietst te hebben kwamen uiteindelijk op onze bestemming. Wat een gezellig dorp en een gezellige sfeer. We zaten te midden van een feest. Allemaal nederlanders en engelsen in the mood. Leuk was dat.
vergezicht nabij Angoulême |
één van de vele mooie kerkjes onderweg |
sfeerbeeld op het pleintje bij aankomst te Aubeterre |
Donderdag 2 augustus 2012 Poitiers - Valence 100 km
Gisteren was onze rustdag. Ondertussen zijn we reeds een week onderweg. Onze rustdag was echt heerlijk. Rustig kuieren , genieten, terrasje links, terrasje rechts, lekkere schotel in café de la Paix. Echt genieten. Wanneer we terug in de jeugdherberg aankwamen zagen we een bekende pelgrim die juist was aangekomen. Inderdaad Marijke was er weer. Ze vertelde ons haar wedervaren en wat hebben we samen gelachen.
Vandaag zijn we vertrokken met gemengde gevoelens. Eerst was er het weer. Een betrokken hemel met de mogelijkheid ieder ogenblik een regenbui te krijgen, maar gelukkig kwam de zon door het wolkendek. Het was vandaag niet te warm om te fietsen. Echt plezant. Ook het parcours speelde daarin mee. Een quasi vlakke rit van 100 km. We hadden vandaag voor de eerste maal echt de tijd om langs de weg te stoppen voor een lekkere sterke koffie. Ook de velden waren prachtig. We reden vandaag echt tussen de zonnebloemen. Hectaren en hectaren prachtige zonnebloemen in volle glorie.
De ontvangst vandaag op onze chambre d'hote was zeer vriendelijk. De vrouw des huizes verwelkomde ons met een lekkere frisse pint en een gezellige babbel. Ze bereidde voor ons een warme maaltijd omdat er in het dorp geen eetgelegenheid was. Wat hebben we daarvan genoten.
Gisterenavond hebben we ook nog enkele dringende herstelllingswerken moeten uitvoeren. Er waren enkele fietsen waarvan de remmen versleten waren wat eigenlijk gevaarlijk is.
Deze avond hebben we de rest van de herstellingen uitgevoerd en de lekke banden hersteld. Zo zijn we klaar voor de volgende dagen.
Zo, nu naar bed om morgen vol nieuwe moed te starten aan een redelijk lastig parcour.
Gisteren was onze rustdag. Ondertussen zijn we reeds een week onderweg. Onze rustdag was echt heerlijk. Rustig kuieren , genieten, terrasje links, terrasje rechts, lekkere schotel in café de la Paix. Echt genieten. Wanneer we terug in de jeugdherberg aankwamen zagen we een bekende pelgrim die juist was aangekomen. Inderdaad Marijke was er weer. Ze vertelde ons haar wedervaren en wat hebben we samen gelachen.
Vandaag zijn we vertrokken met gemengde gevoelens. Eerst was er het weer. Een betrokken hemel met de mogelijkheid ieder ogenblik een regenbui te krijgen, maar gelukkig kwam de zon door het wolkendek. Het was vandaag niet te warm om te fietsen. Echt plezant. Ook het parcours speelde daarin mee. Een quasi vlakke rit van 100 km. We hadden vandaag voor de eerste maal echt de tijd om langs de weg te stoppen voor een lekkere sterke koffie. Ook de velden waren prachtig. We reden vandaag echt tussen de zonnebloemen. Hectaren en hectaren prachtige zonnebloemen in volle glorie.
De ontvangst vandaag op onze chambre d'hote was zeer vriendelijk. De vrouw des huizes verwelkomde ons met een lekkere frisse pint en een gezellige babbel. Ze bereidde voor ons een warme maaltijd omdat er in het dorp geen eetgelegenheid was. Wat hebben we daarvan genoten.
Gisterenavond hebben we ook nog enkele dringende herstelllingswerken moeten uitvoeren. Er waren enkele fietsen waarvan de remmen versleten waren wat eigenlijk gevaarlijk is.
Deze avond hebben we de rest van de herstellingen uitgevoerd en de lekke banden hersteld. Zo zijn we klaar voor de volgende dagen.
Zo, nu naar bed om morgen vol nieuwe moed te starten aan een redelijk lastig parcour.
overgebleven abdijtoren Charroux, ST Sauveur |
embleem van onze pelgrim chambre d'hote te Valence
dagelijks onderhoud van onze drinkbussen
opnieuw hersteller van dienst
woensdag 1 augustus 2012
Woensdag 01/08/2012 RUSTDAG te Poitiers
Vandaag wordt er niet gefietst. Na een goeie nachtrust en een stevig ontbijt hebben we de nodige was kunnen doen (machine). Daarna zijn we op een slentertempo naar de stad gewandeld om er te genieten van een beetje cultuur , van een lekker fris glaasje bier,cola of om het even welke drank. Het wordt echt genieten vandaag. Ook de zon is van de partij wat het zeker ook aangenaam maakt.
De groeten van ons allemaal aan iedereen die ons volgt.
Vandaag wordt er niet gefietst. Na een goeie nachtrust en een stevig ontbijt hebben we de nodige was kunnen doen (machine). Daarna zijn we op een slentertempo naar de stad gewandeld om er te genieten van een beetje cultuur , van een lekker fris glaasje bier,cola of om het even welke drank. Het wordt echt genieten vandaag. Ook de zon is van de partij wat het zeker ook aangenaam maakt.
het postgebouw te Poitier |
nieuws naar het thuisfront |
de Marie te Poitier
genieten van de zon en de rust op het marktplein |
Parc de Blossac
Dinsdag 31 juli 2012: Tours- Poitiers 120 km
Na een volle regendag stonden we deze morgen op met een stralende" zon. Het beloofde dus een zeer mooie dag te worden en inderdaad, het was warm, een hemel zonder wolken en een zeer pôsitieve ingesteldheid van iedereen . Wat wil je na een dag regen. Iedereen was gelukkig en tevreden mede door het feit dat de rit vandaag eigenlijk vlak was met uitzondering van de laatste km's. Dat zoals naar gewoonte.
Ook vandaag hadden we een lekke band. We raken dit ook gewoon hoor. Werner en ik hadden afgesproken dat we een glas bier zouden drinken per band dat we moeten herstellen. Momenteel zouden de collega's reeds beginnen denken dat we zelf de banden plat laten. Dat is uiteraard niet zo.
Op het einde van de rit zijn we heel content dat Nadia haar " tomtom" mee gebracht heeft zodat we gemakkelijk op adres kunnen rijden en zo onze slaapplaats behoorlijk snel kunnen terug vinden na een dag fietsen. ,eerlijk moeten we zeggen dat 120 km fietsen met een beetje stijgen en dalen toch op het einde van de dag redelijk begint door te wegen.Het is voor iedereen een mooie prestatie wat we verwezenlijken.
Onderweg kunnen we genieten van de plaatselijke vruchten. Een lekkere meloen , pas van het veld en mooi rijp is een hele lekkernij. Het smaakt gans anders dan een meloen in België.
De grootste verrassing was deze avond. Toen we op de slaapplaats ( de jeugdherberg van Poitiers) toekwamen was het reeds 19.45 en hadden we graag nog ergens gaan eten. De plaatselijke receptioniste heeft voor ons het onmogelijke gedaan zodat we daar ter plaatse een warme maaltijd konden nuttigen. En niet zomaar een maaltijd. We hadden een voorgerecht, hoofdgerecht en een dessert. Amaai dat smaakte.
Na een verfrissende douche konden we nog genieten van een lekker glaasje roséwijn in de tuin van de jeugdherberg.
Pas op de volgorde klopt wel want over het algemeen gaan we aan tafel en pas daarna nemen we een douche. Het is gewoon een kwestie van tijd maar blijkbaar heeft niemand daar een probleem mee.
Bij deze willen we graag nog de groeten overmaken aan onze kinderen en kleinkinderen en aan allen die ons steunen in deze ondeneming .Deze groeten komen dan in naam van ieder van ons.
Na een volle regendag stonden we deze morgen op met een stralende" zon. Het beloofde dus een zeer mooie dag te worden en inderdaad, het was warm, een hemel zonder wolken en een zeer pôsitieve ingesteldheid van iedereen . Wat wil je na een dag regen. Iedereen was gelukkig en tevreden mede door het feit dat de rit vandaag eigenlijk vlak was met uitzondering van de laatste km's. Dat zoals naar gewoonte.
Ook vandaag hadden we een lekke band. We raken dit ook gewoon hoor. Werner en ik hadden afgesproken dat we een glas bier zouden drinken per band dat we moeten herstellen. Momenteel zouden de collega's reeds beginnen denken dat we zelf de banden plat laten. Dat is uiteraard niet zo.
Op het einde van de rit zijn we heel content dat Nadia haar " tomtom" mee gebracht heeft zodat we gemakkelijk op adres kunnen rijden en zo onze slaapplaats behoorlijk snel kunnen terug vinden na een dag fietsen. ,eerlijk moeten we zeggen dat 120 km fietsen met een beetje stijgen en dalen toch op het einde van de dag redelijk begint door te wegen.Het is voor iedereen een mooie prestatie wat we verwezenlijken.
Onderweg kunnen we genieten van de plaatselijke vruchten. Een lekkere meloen , pas van het veld en mooi rijp is een hele lekkernij. Het smaakt gans anders dan een meloen in België.
De grootste verrassing was deze avond. Toen we op de slaapplaats ( de jeugdherberg van Poitiers) toekwamen was het reeds 19.45 en hadden we graag nog ergens gaan eten. De plaatselijke receptioniste heeft voor ons het onmogelijke gedaan zodat we daar ter plaatse een warme maaltijd konden nuttigen. En niet zomaar een maaltijd. We hadden een voorgerecht, hoofdgerecht en een dessert. Amaai dat smaakte.
Na een verfrissende douche konden we nog genieten van een lekker glaasje roséwijn in de tuin van de jeugdherberg.
Pas op de volgorde klopt wel want over het algemeen gaan we aan tafel en pas daarna nemen we een douche. Het is gewoon een kwestie van tijd maar blijkbaar heeft niemand daar een probleem mee.
Bij deze willen we graag nog de groeten overmaken aan onze kinderen en kleinkinderen en aan allen die ons steunen in deze ondeneming .Deze groeten komen dan in naam van ieder van ons.
Banden herstellen |
Even poseren bij de zonnebloemen |
Lekkere meloen onderweg. |
maandag 30 juli 2012
Maandag 30/07/2012 Chateaudun - Tours 123 km
Deze morgen zijn we vertrokken in de regen met de hoop dat het maar voor een ogenblik zou zijn. Niets was minder waar. We hebben praktisch de ganse dag gereden met onze regenkledij. Bij aankomst aan de logeerplaats waren we praktisch doorweekt. Toch hebben we plezier gemaakt. Niettegenstaande de pech onderweg. Vandaag hadden we een valpartij (niet erg, gebeurde bij stilstand) en 3 lekke banden. Werner en ik hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om eventjes les te geven aan de dames. De volgende lekke band is het aan hun beurt. :)
In Chateaudun kwamen we Marijke tegen. Marijke is een Nederlandse die gans alleen de tocht naar Compostella wil maken. Ze is de ganse dag bij ons gebleven wat ook wel voor de nodige sfeer zorgde. Na een 90 tal km was ze echter bekaf en heeft ze onderweg gestopt in een chambre d'hote. Misschien lopen we haar nog wel eens tegen het lijf.
Morgen vertrekken we naar Poitiers waar we dan een rustdag nemen. Een rustdag die iedereen wel verdiend heeft want op vandaag zijn we reeds ongeveer 550 km ver. Morgen zitten we dus zeker halfweg;
Deze morgen zijn we vertrokken in de regen met de hoop dat het maar voor een ogenblik zou zijn. Niets was minder waar. We hebben praktisch de ganse dag gereden met onze regenkledij. Bij aankomst aan de logeerplaats waren we praktisch doorweekt. Toch hebben we plezier gemaakt. Niettegenstaande de pech onderweg. Vandaag hadden we een valpartij (niet erg, gebeurde bij stilstand) en 3 lekke banden. Werner en ik hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om eventjes les te geven aan de dames. De volgende lekke band is het aan hun beurt. :)
In Chateaudun kwamen we Marijke tegen. Marijke is een Nederlandse die gans alleen de tocht naar Compostella wil maken. Ze is de ganse dag bij ons gebleven wat ook wel voor de nodige sfeer zorgde. Na een 90 tal km was ze echter bekaf en heeft ze onderweg gestopt in een chambre d'hote. Misschien lopen we haar nog wel eens tegen het lijf.
Morgen vertrekken we naar Poitiers waar we dan een rustdag nemen. Een rustdag die iedereen wel verdiend heeft want op vandaag zijn we reeds ongeveer 550 km ver. Morgen zitten we dus zeker halfweg;
Marijke |
Het Chateau in Chataudun |
zondag 29/07/2012 Septeuil - Chateaudun 123 km
Vandaag eerst de weersgesteldheid. Deze morgen stonden we op bij een stralende blauwe hemel en met opkomende zon. Wat een prachtige dag zou worden veranderde in de namiddag. De bewolking kwam opzetten en de laatste 30 km van vandaag hadden we onze regenkledij nodig. Niettegenstaande dat kwamen we aan ons hotel (etap holel) waar we zelfs onze fietsen mochten binnenplaatsen. Zo staan onze fietsen veilig.
Vandaag was een beetje een tocht met hindernissen. We hadden weeral een lekke band. Dergelijke tocht ondernemen op koersbandjes en met beladen fiets is niet echt een goed idee. In Chartres hebben we de kathedraal bezocht. Machtig bouwwerk is dit.
Het verlaten van Chartres zorgde wel voor enige problemen. De weg terugvinden was niet zo vanzelfdsprekend. Dat resulteerde in het wegwerken van enkele spanningen in de groep.
Wat we wel geleerd hebben is dat een GPS ook niet altijd de juiste oplossing biedt. Pas wanneer je dat toestel goed kent kun je ook het maximale eruit halen. Ondertussen worden we alsmaar wijzer.
Afbeelding van St Jacques in Septeuil
Vandaag eerst de weersgesteldheid. Deze morgen stonden we op bij een stralende blauwe hemel en met opkomende zon. Wat een prachtige dag zou worden veranderde in de namiddag. De bewolking kwam opzetten en de laatste 30 km van vandaag hadden we onze regenkledij nodig. Niettegenstaande dat kwamen we aan ons hotel (etap holel) waar we zelfs onze fietsen mochten binnenplaatsen. Zo staan onze fietsen veilig.
Vandaag was een beetje een tocht met hindernissen. We hadden weeral een lekke band. Dergelijke tocht ondernemen op koersbandjes en met beladen fiets is niet echt een goed idee. In Chartres hebben we de kathedraal bezocht. Machtig bouwwerk is dit.
Het verlaten van Chartres zorgde wel voor enige problemen. De weg terugvinden was niet zo vanzelfdsprekend. Dat resulteerde in het wegwerken van enkele spanningen in de groep.
Wat we wel geleerd hebben is dat een GPS ook niet altijd de juiste oplossing biedt. Pas wanneer je dat toestel goed kent kun je ook het maximale eruit halen. Ondertussen worden we alsmaar wijzer.
Afbeelding van St Jacques in Septeuil
De kathedraal van Chartres |
De afstand van Chartres tot Compostella |
zaterdag 28/07/2012 Beauvais - septeuil 93 km
Na een lekker ontbijt konden we ons terug op onze stalen rossen hijsen om onze tocht verder te zetten .
Beauvais verlaten kon enkel via een stevige klim. Het landschap was opnieuw golvend alhoewel we toch verschil ondervonden tov gisteren. De klimpartijen waren veel langer en soms redelijk steil (6 tot 10 %)
en de afdalingen waren ook langer. Klimmen gebeurt aan 8 km/uur en afdalen aan ongeveer 50 km/uur. Het landschap ziet er ook groener uit. Meer bos en boompartijen tov graangewassen.
Deze zijn bijna overal geoogst. We moeten wel zeggen dat oefening kunst baart. We rijden allemaal gemakkelijk een helling op. Onze ademhaling kunnen we controleren, het systeem van de versnellingen beginnen we heel goed te kennen en we kunnen kadans houden. Zelfs Greta die vroeger moeilijk kon klimmen, althans dat dachten we, komt de helling op zonder afstappen.
Oh ja, het weder. Deze morgen was het vrij bewolkt en pas tegen de middag kwam de zon erdoor. Het was minder warm dan gisteren wat het fietsen wel aangenamer maakte;
Gelukkig hadden we vandaag geen regen. Op onze overnachtingsplaats aangekomen waren we positief verrast. Prachtige kamers voorzien van alle sanitaire comfort. Een goed bad of douche deed ons wel deugd. Met een lekkere maaltijd in de plaatselijke pizzeria is het nu stilaan bedtijd.
Na een lekker ontbijt konden we ons terug op onze stalen rossen hijsen om onze tocht verder te zetten .
Beauvais verlaten kon enkel via een stevige klim. Het landschap was opnieuw golvend alhoewel we toch verschil ondervonden tov gisteren. De klimpartijen waren veel langer en soms redelijk steil (6 tot 10 %)
en de afdalingen waren ook langer. Klimmen gebeurt aan 8 km/uur en afdalen aan ongeveer 50 km/uur. Het landschap ziet er ook groener uit. Meer bos en boompartijen tov graangewassen.
Deze zijn bijna overal geoogst. We moeten wel zeggen dat oefening kunst baart. We rijden allemaal gemakkelijk een helling op. Onze ademhaling kunnen we controleren, het systeem van de versnellingen beginnen we heel goed te kennen en we kunnen kadans houden. Zelfs Greta die vroeger moeilijk kon klimmen, althans dat dachten we, komt de helling op zonder afstappen.
Oh ja, het weder. Deze morgen was het vrij bewolkt en pas tegen de middag kwam de zon erdoor. Het was minder warm dan gisteren wat het fietsen wel aangenamer maakte;
Gelukkig hadden we vandaag geen regen. Op onze overnachtingsplaats aangekomen waren we positief verrast. Prachtige kamers voorzien van alle sanitaire comfort. Een goed bad of douche deed ons wel deugd. Met een lekkere maaltijd in de plaatselijke pizzeria is het nu stilaan bedtijd.
Het graan is rijp en klaar om te oogsten.
De eerste aanwijzing op onze fietstocht naar Compostella
vrijdag 27 juli 2012
28/07/2012 :Fosseux - Beauvais 130km
Na een stevig ontbijt, een vriendelijk woord en de nodige plichtplegingen zijn we vandaag terug vertrokken om 08.30. We reden onmiddelijk tussen de velden. Het landschap was er mooi golvend. Dat wil zeggen dat
er redelijk lange afdalingen zijn maar die worden uiteraard voorafgegaan door lange hellingen. In ieder geval hebben wij niemand horen klagen niettegenstaande er hier en daar wel een flinke kuitenbijter moeste overwonnen worden. Onderweg hadden we onze tweede lekke band . Vandaag was Nadine aan de beurt.
Deze namiddag hebben we een verplichte rustpauze moeten nemen omdat we in een onweer terecht kwamen. Gelukkig was er juist een bushokje ter beschikking waar we konden schuilen. We werden dat immers aangeraden door een plaatselijke inwoner.Dat zorgde er uiteraard voor dat we met wat vertraging op de plaats van bestemming aankwamen.
De ontvangst was goed en de eigenares zeer vriendelijk. Het is zelfs zodat ze slaapgelegenheid heeft bijgecreeërd . Ja dat is eigenlijk een verhaal appart maar die vrouw heeft voor de oplossing gezorgd.
Na de kennismaking hebben we de inwendige mens versterkt in een portugees restaurantje hier opde hoek. Lekker!! Nu nog eventjes de uitwendige mens verfrissen en dan genieten naar mijn mening van een welverdiende nachtrust. De groeten van ons allemaal. Slaapwel. Het is ondertussen 22.30 .
Na een stevig ontbijt, een vriendelijk woord en de nodige plichtplegingen zijn we vandaag terug vertrokken om 08.30. We reden onmiddelijk tussen de velden. Het landschap was er mooi golvend. Dat wil zeggen dat
er redelijk lange afdalingen zijn maar die worden uiteraard voorafgegaan door lange hellingen. In ieder geval hebben wij niemand horen klagen niettegenstaande er hier en daar wel een flinke kuitenbijter moeste overwonnen worden. Onderweg hadden we onze tweede lekke band . Vandaag was Nadine aan de beurt.
Deze namiddag hebben we een verplichte rustpauze moeten nemen omdat we in een onweer terecht kwamen. Gelukkig was er juist een bushokje ter beschikking waar we konden schuilen. We werden dat immers aangeraden door een plaatselijke inwoner.Dat zorgde er uiteraard voor dat we met wat vertraging op de plaats van bestemming aankwamen.
De ontvangst was goed en de eigenares zeer vriendelijk. Het is zelfs zodat ze slaapgelegenheid heeft bijgecreeërd . Ja dat is eigenlijk een verhaal appart maar die vrouw heeft voor de oplossing gezorgd.
Na de kennismaking hebben we de inwendige mens versterkt in een portugees restaurantje hier opde hoek. Lekker!! Nu nog eventjes de uitwendige mens verfrissen en dan genieten naar mijn mening van een welverdiende nachtrust. De groeten van ons allemaal. Slaapwel. Het is ondertussen 22.30 .
Onze schuilplaats voor het dreigende onweer.
Abonneren op:
Posts (Atom)