Maandag 30/07/2012 Chateaudun - Tours  123 km


Deze morgen zijn we vertrokken in de regen met de hoop dat het maar voor een ogenblik zou zijn. Niets was minder waar.  We hebben praktisch de ganse dag gereden met onze regenkledij.  Bij aankomst aan de logeerplaats waren we praktisch doorweekt.  Toch hebben we plezier gemaakt.  Niettegenstaande de pech onderweg.  Vandaag hadden we een valpartij (niet erg, gebeurde bij stilstand) en 3 lekke banden.  Werner en ik hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om eventjes les te geven aan de dames.  De volgende lekke band is het aan hun beurt.  :)
In Chateaudun kwamen we Marijke tegen.  Marijke is een Nederlandse die gans alleen de tocht naar Compostella wil maken.  Ze is de ganse dag bij ons gebleven wat ook wel voor de nodige sfeer zorgde.  Na een 90 tal km was ze echter bekaf en heeft ze onderweg gestopt in een chambre d'hote.  Misschien lopen we haar nog wel eens tegen het lijf.
Morgen vertrekken we naar Poitiers waar we dan een rustdag nemen.  Een rustdag die iedereen wel verdiend heeft want op vandaag zijn we reeds ongeveer 550 km ver.  Morgen zitten we dus zeker halfweg;

Marijke

Het Chateau in Chataudun

zondag 29/07/2012  Septeuil - Chateaudun  123 km

Vandaag eerst de weersgesteldheid.  Deze morgen stonden we op bij een stralende blauwe hemel en met opkomende zon.  Wat een prachtige dag zou worden veranderde in de namiddag.  De bewolking kwam opzetten en de laatste 30 km van vandaag hadden we onze regenkledij nodig.  Niettegenstaande dat kwamen we aan ons hotel (etap holel) waar we zelfs onze fietsen mochten binnenplaatsen.  Zo staan onze fietsen veilig.
Vandaag was een beetje een tocht met hindernissen.  We hadden weeral een lekke band.  Dergelijke tocht ondernemen op koersbandjes en met beladen fiets is niet echt een goed idee.  In Chartres hebben we de kathedraal bezocht.  Machtig bouwwerk is dit.
Het verlaten van Chartres zorgde wel voor enige problemen.  De weg terugvinden was niet zo vanzelfdsprekend.  Dat resulteerde in het wegwerken van enkele spanningen in de groep.
Wat we wel geleerd hebben is dat een GPS ook niet altijd de juiste oplossing biedt.  Pas wanneer je dat toestel goed kent kun je ook het maximale eruit halen.  Ondertussen worden we alsmaar wijzer.

Afbeelding van St Jacques in Septeuil

De kathedraal van Chartres

De afstand van Chartres tot Compostella

zaterdag 28/07/2012 Beauvais - septeuil  93 km

Na een lekker ontbijt konden we ons terug op onze stalen rossen hijsen om onze tocht verder te zetten .
Beauvais verlaten kon enkel via een stevige klim.  Het landschap was opnieuw golvend alhoewel we toch verschil ondervonden tov gisteren.  De klimpartijen waren veel langer en soms redelijk steil (6 tot 10 %)
en de afdalingen waren ook langer.  Klimmen gebeurt aan 8 km/uur en afdalen aan ongeveer 50 km/uur.  Het landschap ziet er ook groener uit.  Meer bos en boompartijen tov graangewassen.
Deze zijn bijna overal geoogst.  We moeten wel zeggen dat oefening kunst baart.  We rijden allemaal gemakkelijk een helling op.  Onze ademhaling kunnen we controleren, het systeem van de versnellingen beginnen we heel goed te kennen en we kunnen kadans houden.  Zelfs Greta die vroeger moeilijk kon klimmen, althans dat dachten we, komt de helling op zonder afstappen.
Oh ja, het weder.  Deze morgen was het vrij bewolkt en pas tegen de middag kwam de zon erdoor.  Het was minder warm dan gisteren wat het fietsen wel aangenamer maakte;
Gelukkig hadden we vandaag geen regen.  Op onze overnachtingsplaats aangekomen waren we positief verrast.  Prachtige kamers voorzien van alle sanitaire comfort.  Een goed bad of douche deed ons wel deugd.  Met een lekkere maaltijd in de plaatselijke pizzeria is het nu stilaan bedtijd.

Het graan is rijp en klaar om te oogsten.

De eerste aanwijzing op onze fietstocht naar Compostella

28/07/2012 :Fosseux - Beauvais  130km

Na een stevig ontbijt, een vriendelijk woord en de nodige plichtplegingen zijn we vandaag terug vertrokken om 08.30. We reden onmiddelijk tussen de velden. Het landschap was er mooi golvend. Dat wil zeggen dat
er redelijk lange afdalingen zijn maar die worden uiteraard voorafgegaan door lange hellingen. In ieder geval hebben wij niemand horen klagen niettegenstaande er hier en daar wel een flinke kuitenbijter moeste overwonnen worden. Onderweg hadden we onze tweede lekke band . Vandaag was Nadine aan de beurt.
Deze namiddag hebben we een verplichte rustpauze moeten nemen omdat we in een onweer terecht kwamen. Gelukkig was er juist een bushokje ter beschikking waar we konden schuilen. We werden dat immers aangeraden door een plaatselijke inwoner.Dat zorgde er uiteraard voor dat we met wat vertraging op de plaats van bestemming aankwamen.
De ontvangst was goed en de eigenares zeer vriendelijk. Het is zelfs zodat ze slaapgelegenheid heeft bijgecreeërd . Ja dat is eigenlijk een verhaal appart maar die vrouw heeft voor de oplossing gezorgd.
Na de kennismaking hebben we de inwendige mens versterkt in een portugees restaurantje hier opde hoek. Lekker!! Nu nog eventjes de uitwendige mens verfrissen en dan genieten naar mijn mening van een welverdiende nachtrust. De groeten van ons allemaal. Slaapwel. Het is ondertussen 22.30 .

Onze schuilplaats voor het dreigende onweer.

26/07/2012 : startdag van onze compostella reis.86km afgelegd Poperinge -Fosseux

Deze morgen waren we reeds vroeg in de weer en dat was ook zo bij Nadine, Werner, Greta en Nadia.
Om 6.30 snel naar de bakker , want we hadden ontbijtkoeken gereserveerd.  Immers Marc en zijn vrouw Mieke kwamen samen met ons ontbijten.  Marc is diaken en we hadden hen gevraagd om ons allemaal en onze fietsen te zegenen vooralleer we vertrokken.  Vanaf 07.15 begonnen er een aantal familieleden en sympatisanten van ons allemaal toe te komen.  Er heerste een gezelllige drukte.  Het doet deugd om zoveel mensen te zien die je het beste toewensen en je komen uitwuiven.  Om 08h stipt zijn we dan vertrokken.
De zwarte berg omhoog in het begin van onze rit was al een redelijk moeilijk begin. Het was eigenlijk een opwarmer  wat wel nodig was. Het was immers redelijk mistig.  Onderweg hadden we onze eerste lekke band.  Greta was in een putje gereden met het gekende gevolg.  Ondertussen was de mist opgetrokken en werd het behoorlijk warm.  Dat maakte de rit redelijk lastig. Ook enkele wegversperringen hebben we moeten trotseren.  Naarmate de rit vorderde hadden we enkele pittige afdalingen en ja ..... die werden vooraf gegaan even pittige klim.  Uiteindelijk kwamen we op onze bestemming. Marleen zag dat er licht brandde in het stadhuis.  Onze eerste stempel was een feit.
We werden goed ontvangen op onze slaapplaats.  Na een babbel en een bezichtiging van de kamer deed de vrouw des huizes het voorstel om ons naar het volgende dorp te brengen met de wagen. In Fosseux is er immers geen eetgelegenheid. De vrouwen namen het voorstel gretig aan. Werner en ikzelf hebben er dan maar met de fiets ernaar toe gereden omdat die vriendelijke vrouw geen 2x zou moeten rijden. Dat had ook zo zijn voordelen. We konden vroeger weg rijden zodat we ruimschoots de tijd hadden om nog een goed lekker fris pintje te drinken. Na een gezonde maaltijd in de pizzeria was het vroeg bedtijd.  Morgen staat er een rit van ± 124 km ons te wachten.
slaapwel

Kerkje nabij onze eerste slaapplaats: Fosseux

Ze zijn vertrokken

Aangezien de mama en papa nu aan het fietsen zijn, werd me gevraagd om een fotootje van het vertrek op de blog te plaatsen.  Dat doe ik dan natuurlijk met veel plezier.

Deze morgen zijn ze op tijd opgestaan om nog eens de laatste checks uit te voeren, een deftig ontbijt te nemen en dan klaar te zijn voor de ontvangst van vrienden en familie en natuurlijk de medefietsers en de pastoor om te fietsen te wijden.

Na een korte bezinning, de zegening van de fietsen en kussen hier en daar waren ze er klaar voor, wat ook heel mooi te zien is op de foto's.  Ze zien er duidelijk allemaal heel gelukkig uit en ik zie het, ze zien het volledig zitten!

Deze morgen nog mistig maar straks is de zon er.  Er zal nog gezweet worden vandaag.

 

Mama en papa en mede-fietsers, wij wensen jullie veel succes op deze superonderneming.  Geniet er van en als het eens wat moeilijker gaat, laat je hoofd niet hangen, jullie slaan je er wel door, zoals altijd!

The day before

Vandaag woensdag 25/07/2012. Morgen begint ons grote avontuur. Niet te geloven hoe snel de tijd is voorbij gegaan. Ondertussen is de bagage klaar en staan de fietsen vertrekkens klaar. Amaai die bagage. Dat was een moeilijke taak. Voor mij zeker en ik denk voor alle medereizigers eveneens. Bagage in je valies stoppen is niet moeilijk maar een selectie maken wat wel en wat niet meegenomen moet worden  om zo weinig mogelijk en toch voldoende mee te hebben is niet zo vanzelfsprekend. Ik denk dat het ons toch gelukt is. Gisteren hebben we op de valreep nog onze laatste slaapplaats kunnen reserveren. Ja slaapplaatsen zoeken en reserveren in het midden van het seizoen is niet gemakkelijk. Het is voortdurend rondbellen,mailen, de moed efkes verliezen, toch weer verder zoeken en plots resultaat boeken. Het joepiegevoel komt dan zeer snel boven.
Dat gevoel hadden wij althans bij de bevestiging van de laatste te reserveren slaapplaats en volgens mij ook de moeilijkste. Een gevoel waar je kippevel van krijgt.
Morgen is het dus zover. Het zal hier redelijk druk worden. Heel wat mensen komen naar hier om de zegening van de fietsen mee te maken en om ons uit te wuiven. Nog zo'n kippevelmoment.
In ieder geval, als de weersvoorspellingen zo blijven, starten we met super goede weersomstandigheden. Veel verder dan dat willen we niet kijken; We weten toch dat we moeten nemen wat we krijgen inzake de luchtgesteldheid wat niet wil zeggen dat we stilletjes hopen op een goed verlof met liefst zo weinig mogelijk om niet te zeggen geen regen.
In naam van ieder van ons kan ik zeggen:
WE ZIJN ER KLAAR VOOR.

We zijn vandaag 22 juli en onze dag van vertrek nadert met rasse schreden. We starten met een ,voor ons althans , groot avontuur. Een fietstocht van ongeveer 1200 km met zes vrienden, richting Compostella.
Het idee is gegroeid terwijl we "Start to bike" volgden. Niet dat we niet konden fietsen maar ons doel was langere afstanden fietsen. Die magische 100 km wilden we halen.
Ondertussen werd er over dergelijke onderneming gefantaseerd en gesproken.met als resultaat dat enkele sportieve en avontuurlijke vrienden graag met ons deze tocht wilden ondernemen.
Gedurende het ganse jaar hebben we ons dan maar voorbereid op dat fietsen. Er werd een fietsgroepje opgericht met als naam "Bikers4fun" en wekelijks werden er twee ritten uitgestippeld en gereden.
Er werden nieuwe fietsen aangekocht en het nodige materiaal om onze bagage te kunnen meenemen op de fiets. Naarmate de trainingen vorderden en de vertrekdatum naderde werden ook een aantal vergaderingen belegd om de nodige afspraken te maken.
vorige week donderdag was de laatste belangrijke bijeenkomst om de laatste belangrijkste afspraken te maken en nog eens na te gaan wat er nog moest gedaan worden.
Zo moesten nog een zestal slaapplaatsen gereserveerd worden. Ja, het is dus zo dat we ervoor zorgen dat iedereen een redelijk comfortabele slaapgelegenheid heeft . We hebben dus reservaties bij B&B's, jeugdherbergen, kleine hotelletjes, pelgrimslaapplaatsen. Alléé als we maar kunnen slapen.
Nu komt nog de moeilijkste opdracht en dat elk voor zich. Die opdracht is: de reistas klaar maken. Wat neem je zo allemaal mee want alles wat we meenemen moeten we zelf dragen of vervoeren. het is dus de bedoeling om zo weinig mogelijk mee te nemen en toch niets tekort te komen of toch zo weinig mogelijk. De reistas klaarmaken wordt dus een moeilijke opdracht. We zijn er echter van overtuigd dat het wel zal lukken.
Donderdagmorgen vertrekken we dus om 08.00 uur. De vrienden komen hier bij ons samen om 07.30 waarna we een korte bezinning hebben met de zegening van onze fietsen.
We zien ernaar uit om deze tocht te ondernemen. Duimen maar.

Bovenstaande foto is een foto genomen tijdens onze tweedaagse training in april. Deze zes mensen zullen samen de tocht aanvatten elk met hun eigen motivatie.