Slotwoord van een fantastische ervaring
Vandaag zijn we vrijdag 16 augustus en we zijn bijna één week terug in belgenland na onze fietstocht. We hebben reeds heel wat kunnen vertellen en mijmeren over ons avontuur. Voor mij is het dan tijd om een slotwoord te formuleren.
Enige jaren geleden hadden we de wens om naar Santiago de Compostella te gaan.Te voet zou zeker niet lukken door gebrek aan tijd en om enkele medische factoren die een rol kunnen spelen.
Echter kon het wel lukken met de fiets wanneer we het prject zouden opsplitsen in twee. We zouden van Poperinge vertrekken en fietsen tot in St Jean Pied de Port. Het jaar daarna van St Jean Pied de Port tot Santiago.
Stilaan groeide dit idee en de voorbereidingen begonnen. Enkele vrienden zagen het ook zitten om deze fietstocht samen met ons te ondernemen. Zo startten we de tocht op 26 juli 2012 met zes moedige fietsers.Een heel mooie onderneming. Dit jaar 2013 volgde he tweede deel van de tocht. Twee vrienden ondernamen dit tweede deel reeds in april.
Op zaterdag 20 juli zijn we met vier gestart vanuit Dax Frankrijk.
Uiteindelijk zijn we op 7 augustus in Santiago aangekomen.
Bij deze willen wij allen elkaar bedanken voor de mooie momenten die we samen mochten beleven, voor het avontuur, voor het samenzijn, voor de reis,voor....
Dank je wel Marleen, Nadine, Greta, Nadia, Werner en Johan.
Voor ons was het een reis met veel aspecten. We hebben genoten van het gezelschap, van de natuur, van de gastronomie, van de cultuur, van de geografie, maar vooral van het feit dat je al fietsend soms kunt wegzinken in gedachten. Wegzinken en nadenken over het leven, over de zin en de onzin van bepaalde dingen, om jezelf eens tegen het lijf te lopen, om eventjes alles op een rijtje te plaatsen.
Ook daarvoor willen we iedereen bedanken.
Uw verslaggever
Johan Vitse
donderdag 15 augustus 2013
donderdag 8 augustus 2013
donderdag 08 - 08 - 2013 Dagtrip naar Finsterra (Finistere), Costa da Morte , Vilas Marineiras
Vandaag zijn we om 9h vertrokken met de bus naar het einde van de wereld Finistere.
Ja, daar staat kilometerpaal 0 km, omdat men vroeger dacht tijdens de Romeinse tijd dat de wereld hier eindigde.
We hadden een mooie excursie waar we tal van bijzonderheden hebben gezien.
We bezochten Muros , Cascade de Ezaro, Finistere en Muxia.
De buschauffeur deed uitermate zijn best om ons een gezellige uitstap te bezorgen.
Maar ook de gids moeten we in de bloemetjes zetten. Haar naam is Iria. Dat meisje vertelde ons verhalen tijdens de trip zowel in het spaans als in het engels.
Je voelde dat ze volledig opging in haar taak.
Onderweg hebben we ook een belg ontmoet tijdens een van de stops. Hij is afkomstig van Antwerpen en gehuwd met een Poperingse schone met familienaam Ryckebosch.
Het was een prachtige dag.
Morgen leveren we onze fietsen af , zullen we nog wat kuieren in de binnenstad nadat we de pelgrimsmis hebben bijgewoond en in de late avond vliegen we terug huiswaarts.
Vandaag zijn we om 9h vertrokken met de bus naar het einde van de wereld Finistere.
Ja, daar staat kilometerpaal 0 km, omdat men vroeger dacht tijdens de Romeinse tijd dat de wereld hier eindigde.
We hadden een mooie excursie waar we tal van bijzonderheden hebben gezien.
We bezochten Muros , Cascade de Ezaro, Finistere en Muxia.
De buschauffeur deed uitermate zijn best om ons een gezellige uitstap te bezorgen.
Maar ook de gids moeten we in de bloemetjes zetten. Haar naam is Iria. Dat meisje vertelde ons verhalen tijdens de trip zowel in het spaans als in het engels.
Je voelde dat ze volledig opging in haar taak.
Onderweg hebben we ook een belg ontmoet tijdens een van de stops. Hij is afkomstig van Antwerpen en gehuwd met een Poperingse schone met familienaam Ryckebosch.
Het was een prachtige dag.
Morgen leveren we onze fietsen af , zullen we nog wat kuieren in de binnenstad nadat we de pelgrimsmis hebben bijgewoond en in de late avond vliegen we terug huiswaarts.
woensdag 07 - 08 - 2013 Arzua - Santiago 50 km
Deze morgen zijn we opgestaan met een goed gevoel. Vandaag zouden we de laatste kms fietsen en zouden we er een mooie dag van maken. Genieten was het woord want ook vandaag was het mijn verjaardag. Een dag om te genieten.
En genieten hebben we gedaan.
Bij het vertrek deze morgen hadden we onze eerste lekke band en die hebben we vervangen in de motregen. Naarmate we Santiago naderden regende het steeds meer. Onderweg liep ook de ketting van marleen haar fiets af. Rond de middag hadden we een cafeetje gezien waar we konden schuilen , iets eten en drinken en hopen dat het zou stoppen met regenen.
Integendeel. Wanneer we opnieuw zouden starten regende het nog veel,meer. Erdoor was de boodschap. Alhoewel het een zeer mooie route was hebben we er niet echt van kunnen genieten.
Bij aankomst in Santiago werden we overweldigd door de drukte. Ongeloofelijk hoeveel mensen er hier rondlopen. Santiago is echt groot.
Na ons hotel te hebben opgezocht hebben we nog een en ander geregeld , zoals een dagtrip naar Finistere, het transport van de fietsen naar belgie, versturen van kaartjes, ....
Deze avond zouden we ook uit eten gaan en vonden we een restaurantje naar onze smaak.
De vrouwen kozen voor een vleesmenu en de heren voor een menu zeevruchten.
Eerlijk, we hebben nog nooit zo heerlijk getafeld, en we kregen het aangeboden van Werner en Nadine waarvoor onze welgemeende dank.
Deze reis, deze pelgrimstocht zal zeker sporen nalaten. We hebben plezier gehad, we hebben genoten, we hebben onszelf ontmoet, kortom een tocht, een avontuur met alles erop en eraan.
Deze morgen zijn we opgestaan met een goed gevoel. Vandaag zouden we de laatste kms fietsen en zouden we er een mooie dag van maken. Genieten was het woord want ook vandaag was het mijn verjaardag. Een dag om te genieten.
En genieten hebben we gedaan.
Bij het vertrek deze morgen hadden we onze eerste lekke band en die hebben we vervangen in de motregen. Naarmate we Santiago naderden regende het steeds meer. Onderweg liep ook de ketting van marleen haar fiets af. Rond de middag hadden we een cafeetje gezien waar we konden schuilen , iets eten en drinken en hopen dat het zou stoppen met regenen.
Integendeel. Wanneer we opnieuw zouden starten regende het nog veel,meer. Erdoor was de boodschap. Alhoewel het een zeer mooie route was hebben we er niet echt van kunnen genieten.
Bij aankomst in Santiago werden we overweldigd door de drukte. Ongeloofelijk hoeveel mensen er hier rondlopen. Santiago is echt groot.
Na ons hotel te hebben opgezocht hebben we nog een en ander geregeld , zoals een dagtrip naar Finistere, het transport van de fietsen naar belgie, versturen van kaartjes, ....
Deze avond zouden we ook uit eten gaan en vonden we een restaurantje naar onze smaak.
De vrouwen kozen voor een vleesmenu en de heren voor een menu zeevruchten.
Eerlijk, we hebben nog nooit zo heerlijk getafeld, en we kregen het aangeboden van Werner en Nadine waarvoor onze welgemeende dank.
Deze reis, deze pelgrimstocht zal zeker sporen nalaten. We hebben plezier gehad, we hebben genoten, we hebben onszelf ontmoet, kortom een tocht, een avontuur met alles erop en eraan.
dinsdag 6 augustus 2013
dinsdag 06 - 08 - 2013 Airexe - Arzua 42 km
Deze morgen zijn we opnieuw redelijk vroeg vertrokken met de bedoeling om op tijd te kunnen stoppen.
Om 7 h zaten we aan de ontbijt tafel en voor 8h zaten we reeds op de fiets.
Het werd een lastige dag. Korte steile klimmen en afdalingen volgden elkaar in snel tempo op. Overal zagen we in het gebergte de nevels hangen wat ervoor zorgde dat het niet te warm was om te fietsen.
Onderweg zagen we eucalyptusbossen. Heel hoge slanke bomen met een afschilferende schors en die ook een heerlijke geur verspreiden. Sedert gisteren hebben we de kaap van 100 km overschreden. Momenteel zitten we als fietser op ongeveer 50 km van ons einddoel. 953km zijn al onder onze wielen geschoven. Gelukkige is het hotel in Santiago al enkele maanden geboekt, want ook vandaag is alles hier in Arzua volgeboekt. Een geluk dat we deze morgen op tijd zijn gestart.
Arzua is de laatste grote stad voor Santiago maar met weinig bezienswaardigheden.
Morgen rijden we dus onze laatste etappe.
Ongeloofelijk dat we reeds zover zijn.
Deze morgen zijn we opnieuw redelijk vroeg vertrokken met de bedoeling om op tijd te kunnen stoppen.
Om 7 h zaten we aan de ontbijt tafel en voor 8h zaten we reeds op de fiets.
Het werd een lastige dag. Korte steile klimmen en afdalingen volgden elkaar in snel tempo op. Overal zagen we in het gebergte de nevels hangen wat ervoor zorgde dat het niet te warm was om te fietsen.
Onderweg zagen we eucalyptusbossen. Heel hoge slanke bomen met een afschilferende schors en die ook een heerlijke geur verspreiden. Sedert gisteren hebben we de kaap van 100 km overschreden. Momenteel zitten we als fietser op ongeveer 50 km van ons einddoel. 953km zijn al onder onze wielen geschoven. Gelukkige is het hotel in Santiago al enkele maanden geboekt, want ook vandaag is alles hier in Arzua volgeboekt. Een geluk dat we deze morgen op tijd zijn gestart.
Arzua is de laatste grote stad voor Santiago maar met weinig bezienswaardigheden.
Morgen rijden we dus onze laatste etappe.
Ongeloofelijk dat we reeds zover zijn.
maandag 05 - 08 - 2013 Sarria - Airexe 41km
Momenteel ziet het landschap er groen en bosrijk uit en dat sedert een paar dagen. Dat maakt dat het bij warm weer aangenaam fietsen is en bij rustpauzes we kunnen genieten van de natuur. De stilte van het bos en het gefluit van de vogels zorgen voor een optimale sfeer. Het is vandaag licht bewolkt en de temperatuur is bij het starten niet zo hoog.
Amper 12 graden. Vandaag is dat niet erg want we hadden opnieuw een 25 km klimwerk aan 7 a 10 procent. Dat we zouden zweten is normaal. We hadden ons ook voorgenomen om vroeg te starten om dan ook op tijd te kunnen stoppen en een overnachtingsplaats te zoeken.
We zouden een 40 tal km fietsen en dan beginnen uitkijken naar slaapgelegnheden.
Tijdens de eerste beklimming waren we allemaal stil en zwijgzaam. Elk van ons was in de achtervolging van zijn eigen schaduw. De zon op onze rug was deugdzaam.
Onderweg waanden we ons midden in de vierdaagse. Zoveel stappers, vooral veel zonder of met heel weinig bagage mee. De weg was bezaaid met wandelaars. Eigenlijk vonden we het niet meer zo plezant. Uiteindelijk zijn we gestopt aan een pension in Eirexe na 41 km fietsen. Een vriendelijke oude dame probeerde ons met handen en voeten in het spaans uitleg te geven omtrent dit pension. Na raadpleging van ons boekje "spaans voor op reis " wisten we wat ze ons wilde vertellen. We zijn blij en content dat we zo vroeg een mooie slaapplaats hebben gevonden.
deze middag hebben we onze maaltijd genomen omstreeks 14 h. We waren zeer vroeg op onze bestemming en vonden het tijd voor ons dagelijks glaasje cerveza. Vandaar .
Deze namiddag hebben we dan een fikse wandeling gemaakt tussen de velden en de bossen. Hier is nog veel ongerepte natuur.
Momenteel ziet het landschap er groen en bosrijk uit en dat sedert een paar dagen. Dat maakt dat het bij warm weer aangenaam fietsen is en bij rustpauzes we kunnen genieten van de natuur. De stilte van het bos en het gefluit van de vogels zorgen voor een optimale sfeer. Het is vandaag licht bewolkt en de temperatuur is bij het starten niet zo hoog.
Amper 12 graden. Vandaag is dat niet erg want we hadden opnieuw een 25 km klimwerk aan 7 a 10 procent. Dat we zouden zweten is normaal. We hadden ons ook voorgenomen om vroeg te starten om dan ook op tijd te kunnen stoppen en een overnachtingsplaats te zoeken.
We zouden een 40 tal km fietsen en dan beginnen uitkijken naar slaapgelegnheden.
Tijdens de eerste beklimming waren we allemaal stil en zwijgzaam. Elk van ons was in de achtervolging van zijn eigen schaduw. De zon op onze rug was deugdzaam.
Onderweg waanden we ons midden in de vierdaagse. Zoveel stappers, vooral veel zonder of met heel weinig bagage mee. De weg was bezaaid met wandelaars. Eigenlijk vonden we het niet meer zo plezant. Uiteindelijk zijn we gestopt aan een pension in Eirexe na 41 km fietsen. Een vriendelijke oude dame probeerde ons met handen en voeten in het spaans uitleg te geven omtrent dit pension. Na raadpleging van ons boekje "spaans voor op reis " wisten we wat ze ons wilde vertellen. We zijn blij en content dat we zo vroeg een mooie slaapplaats hebben gevonden.
deze middag hebben we onze maaltijd genomen omstreeks 14 h. We waren zeer vroeg op onze bestemming en vonden het tijd voor ons dagelijks glaasje cerveza. Vandaar .
Deze namiddag hebben we dan een fikse wandeling gemaakt tussen de velden en de bossen. Hier is nog veel ongerepte natuur.
zondag 4 augustus 2013
zondag 04 - 08 - 2013 Puento el Poyo - Sarria 40 km
Deze morgen was het fris, zeer fris, om niet te zeggen koud. We beslisten alle 4 om onze regenjas aan te trekken. Enkele ogenblikken na ons vertrek bleek dit een heel verstandige beslissing te zijn. Twaalf km naar omlaag zoeven aan een snelheid van bijna 60 km per uur bij een temperatuur van 10 graden en met zomerkledij , je zou van je fiets trillen van de kou.
De afdaling zelf viel best wel mee. Effen wegen, lange bochten en weinig verkeer.
Tijdens de afdaling zijn we ook eens gestopt op een zonnige plaats om even op temperatuur te komen.
Binnen de 15 min waren we 12 km verder. We bezochten Triacastila en Samos, om te eindigen in Sarria.
Langs de weg zagen we enorm veel wandelaars. Bijna allemaal spanjaarden die een stuk van de camino willen afleggen. Het schijnt dat ze dit op hun CV kunnen zetten wanneer ze min 200km fietsen of 100 km wandelen.
Dat er veel mensen op stap zijn hebben we ook ondervonden in Sarria. We informeerden in alle hotels maar alles was volzet. Een van de hotels had echter nog een pension waar we een kamer voor 4 personen konden krijgen. Het was te nemen of te laten. De enige ander optie was verder fietsen. We hebben gekozen voor het eerste.
Sarria biedt wel het een en het andere om te bezoeken.
Deze morgen was het fris, zeer fris, om niet te zeggen koud. We beslisten alle 4 om onze regenjas aan te trekken. Enkele ogenblikken na ons vertrek bleek dit een heel verstandige beslissing te zijn. Twaalf km naar omlaag zoeven aan een snelheid van bijna 60 km per uur bij een temperatuur van 10 graden en met zomerkledij , je zou van je fiets trillen van de kou.
De afdaling zelf viel best wel mee. Effen wegen, lange bochten en weinig verkeer.
Tijdens de afdaling zijn we ook eens gestopt op een zonnige plaats om even op temperatuur te komen.
Binnen de 15 min waren we 12 km verder. We bezochten Triacastila en Samos, om te eindigen in Sarria.
Langs de weg zagen we enorm veel wandelaars. Bijna allemaal spanjaarden die een stuk van de camino willen afleggen. Het schijnt dat ze dit op hun CV kunnen zetten wanneer ze min 200km fietsen of 100 km wandelen.
Dat er veel mensen op stap zijn hebben we ook ondervonden in Sarria. We informeerden in alle hotels maar alles was volzet. Een van de hotels had echter nog een pension waar we een kamer voor 4 personen konden krijgen. Het was te nemen of te laten. De enige ander optie was verder fietsen. We hebben gekozen voor het eerste.
Sarria biedt wel het een en het andere om te bezoeken.
zaterdag 3 augustus 2013
zaterdag 03- 08 - 2013 Villafranca de Bierzo - Puento El Poyo 42 km
Deze morgen zijn we vertrokken met het besef dat het een zware en moeilijke dag zou worden. We hadden een klim voor de boeg van 30 km. Volgens de beschrijving zouden de eerste 18 km redelijk vlot moeten verlopen om daarna stevig in de pedalen te kruipen.
En inderdaad. De eerste 18 km waren bijna kinderspel maar dan begon het echte klimwerk.
Ieder van ons heeft vandaag zijn kleinste verzet kunnen gebruiken. We hadden ons voorgenomen te stoppen op puente de Pedrafita de Cebreiro (1310 m ).
Een mooi gezellig punt op een top in het gebergte. Toen bleek dat er daar nergens plaats was om te overnachten konden we niets anders dan naar het volgende punt te rijden.
Ook daar was er geen slaapplaats meer vrij. Opnieuw de fiets op was de enige oplossing.
We wisten wel dat het opnieuw niet gemakkelijk zou zijn want er lag weeral een beklimming voor ons. Deze was normaal geplant voor morgen. Op deze top Puento el Poyo (1337 m ) zijn er twee albergues. Werner en ik maakten onze keuze . Ja wij waren vooruit gereden om plaatsen te reserveren. En ja we hadden geluk. Driemaal is scheepsrecht zegt men dan. Er komen hier heel wat pelgrims aan. Zelfs met de taxi.
Ja dat is normaal want als je als wandelaar op het einde van je latijn toch nog een 6 tal km moet stappen dan is dit niet om te lachen.
Vandaar de taxi naar de eerstvolgende mogelijke slaapplaats.
Enkele dagen geleden maakten we kennis met een fransman die ook de camino wandelt.
Gisteren hebben we hem ook ontmoet en per toeval ook vandaag. We zitten op dezelfde overnachtingsplaats. Chapeau voor die man. Hij stapt bijna evenveel km als wij doen met de fiets. Je moet wel weten dat het wandeltraject korter is dan het fietstraject en dat wij over de middag een langere tijd stoppen. Ook onderweg gebruiken we onze tijd opdat iedereen op adem zou kunnen komen en niet uitgeput raakt.
We naderen stilaan onze eindbestemming. Nog een 160 km te gaan. Die zullen we verdelen over de resterende tijd wat resulteert in ritjes van ongeveer 40 km.
Genieten dus van het berglandschap, de natuur, de rust, de plaatselijke dranken en voeding, enz.....
Deze morgen zijn we vertrokken met het besef dat het een zware en moeilijke dag zou worden. We hadden een klim voor de boeg van 30 km. Volgens de beschrijving zouden de eerste 18 km redelijk vlot moeten verlopen om daarna stevig in de pedalen te kruipen.
En inderdaad. De eerste 18 km waren bijna kinderspel maar dan begon het echte klimwerk.
Ieder van ons heeft vandaag zijn kleinste verzet kunnen gebruiken. We hadden ons voorgenomen te stoppen op puente de Pedrafita de Cebreiro (1310 m ).
Een mooi gezellig punt op een top in het gebergte. Toen bleek dat er daar nergens plaats was om te overnachten konden we niets anders dan naar het volgende punt te rijden.
Ook daar was er geen slaapplaats meer vrij. Opnieuw de fiets op was de enige oplossing.
We wisten wel dat het opnieuw niet gemakkelijk zou zijn want er lag weeral een beklimming voor ons. Deze was normaal geplant voor morgen. Op deze top Puento el Poyo (1337 m ) zijn er twee albergues. Werner en ik maakten onze keuze . Ja wij waren vooruit gereden om plaatsen te reserveren. En ja we hadden geluk. Driemaal is scheepsrecht zegt men dan. Er komen hier heel wat pelgrims aan. Zelfs met de taxi.
Ja dat is normaal want als je als wandelaar op het einde van je latijn toch nog een 6 tal km moet stappen dan is dit niet om te lachen.
Vandaar de taxi naar de eerstvolgende mogelijke slaapplaats.
Enkele dagen geleden maakten we kennis met een fransman die ook de camino wandelt.
Gisteren hebben we hem ook ontmoet en per toeval ook vandaag. We zitten op dezelfde overnachtingsplaats. Chapeau voor die man. Hij stapt bijna evenveel km als wij doen met de fiets. Je moet wel weten dat het wandeltraject korter is dan het fietstraject en dat wij over de middag een langere tijd stoppen. Ook onderweg gebruiken we onze tijd opdat iedereen op adem zou kunnen komen en niet uitgeput raakt.
We naderen stilaan onze eindbestemming. Nog een 160 km te gaan. Die zullen we verdelen over de resterende tijd wat resulteert in ritjes van ongeveer 40 km.
Genieten dus van het berglandschap, de natuur, de rust, de plaatselijke dranken en voeding, enz.....
vrijdag 2 augustus 2013
vrijdag 02 - 08 - 2013 El Acebo - Villafrance del Bierzo 42 km
Vandaag zijn we gestart met de rest van een spectaculaire afdaling. In totaal hebben we 1 km gedaald over een afstand van ongeveer 15 km.
Zeer mooi maar wel een afdaling om het kopje erbij te houden.
De hemel was deze morgen licht bewolkt en het was redelijk fris om met een redelijke snelheid naar beneden te vliegen. Afwisselend zon en lichte bewolking zorgden voor een aangename fietstemperatuur. Opnieuw hebben we wat stempels verzameld vandaag.
Het lijkt erop alsof het alsmaar gemakkelijker wordt. Er zitten zelfs mensen aan de pittoreske kerkjes buiten met een stempel. We ondervonden nogmaals dat de kleinde dorpskerkjes vaak veel,mooier zijn dan de grote kerken in de stad.
Onderweg namen we vandaag ook eens de tijd om te genieten van een lekkere koffie in de omgeving van een kerk waar we een stempel hadden gehaald.
Overal waar je komt en de mensen zien dat je twijfelt over het te volgen traject helpen ze je onmiddellijk verder.
Er zijn ook meer fietsers te zien, en die zagen we vorige week bijna niet.
Gisteren hebben we ook gesproken met een Oostenrijker die op weg is van Passau naar Santiago met de fiets.
broer en schoonzus een gelukkige huwelijksverjaardag
Pieter een gelukkige verjaardag
Vandaag zijn we gestart met de rest van een spectaculaire afdaling. In totaal hebben we 1 km gedaald over een afstand van ongeveer 15 km.
Zeer mooi maar wel een afdaling om het kopje erbij te houden.
De hemel was deze morgen licht bewolkt en het was redelijk fris om met een redelijke snelheid naar beneden te vliegen. Afwisselend zon en lichte bewolking zorgden voor een aangename fietstemperatuur. Opnieuw hebben we wat stempels verzameld vandaag.
Het lijkt erop alsof het alsmaar gemakkelijker wordt. Er zitten zelfs mensen aan de pittoreske kerkjes buiten met een stempel. We ondervonden nogmaals dat de kleinde dorpskerkjes vaak veel,mooier zijn dan de grote kerken in de stad.
Onderweg namen we vandaag ook eens de tijd om te genieten van een lekkere koffie in de omgeving van een kerk waar we een stempel hadden gehaald.
Overal waar je komt en de mensen zien dat je twijfelt over het te volgen traject helpen ze je onmiddellijk verder.
Er zijn ook meer fietsers te zien, en die zagen we vorige week bijna niet.
Gisteren hebben we ook gesproken met een Oostenrijker die op weg is van Passau naar Santiago met de fiets.
broer en schoonzus een gelukkige huwelijksverjaardag
Pieter een gelukkige verjaardag
donderdag 1 augustus 2013
donderdag 01 - 08 - 2013 Astorga - El Acebo 43 km
Na een heerlijke nachtrust zijn we deze morgen op het gemak vertrokken na eerst onze fietsen te hebben geinspecteerd en dan in het bijzonder de remmen. Ja, heel belangrijk want vandaag hadden we een moeilijke dag met veel,klimwerk naar het "CRUZ DE FERRO".
Daarna kwam een spectaculaire afdaling en daarom moesten onze remmen in orde zijn.
En inderdaad. Na ettelijke km's klemwerk kwamen we aan bij dat veel besproken kruis.
Het doet wel,iets met de mens om te zien hoeveel stenen er daar liggen met een boodschap op geschreven. Langs de andere kant is het o zo jammer dat het geheel stilaan verandert in een stort. Wat daar allemaal ligt . Ik zag er hoofddeksels, een bh, kledingstukken. enz.....
Echt jammer.
Kort na het ijzeren kruis begon dan de eigenlijke afdaling. Inderdaad steil naar beneden. Opletten geblazen dus. Ondertussen moet ik ook wel eens vertellen dat de gps het sedert een aantal dagen niet meer doet. Wat er juist hapert weet ik niet, maar in ieder geval doet hij niet meer wat hij zou moeten doen. Ik denk dat ik de kaart van spanje niet heb ingeladen met alle gevolgen vandien.
Gelukkig hebben we een goede gids mee. Marleen leest de kaart en ook het boekje met de bijzonderheden die te zien zijn. Ook het boekje van de wandelaars, waar vele aanwijzingen instaan omtrent slaapgelegenheden wordt door haar in het oog gehouden. We kunnen wel zeggen : "merci Marleen om ons zoveel mogelijk te gidsen ".
Gisteren hadden we bewust een alternatieve route gekozen, maar vandaag zijn we door een of ander omstandigheid op een ander parcour terecht gekomen.
In ieder geval hebben we noch schade noch profijt gedaan. We zaten op een andere weg die na een 15 km terug op de voorgeschreven weg aansloot.
Het was er zeer rustig en aangenaam rijden.
Over de middag hebben we een babbeltje kunnen slaan met 2 duitse meisjes die een stuk van de camino zouden afleggen. Het was hun 2de stapdag. Ze zijn vertrokken van Astorga en willen stappen tot in Santiago. Hopelijk kunnen ze hun vooruitzichten waar maken want naar eigen zeggen zijn ze gestart zonder voorbereiding. We wensten ze alvast een Bueno camino.
Na een heerlijke nachtrust zijn we deze morgen op het gemak vertrokken na eerst onze fietsen te hebben geinspecteerd en dan in het bijzonder de remmen. Ja, heel belangrijk want vandaag hadden we een moeilijke dag met veel,klimwerk naar het "CRUZ DE FERRO".
Daarna kwam een spectaculaire afdaling en daarom moesten onze remmen in orde zijn.
En inderdaad. Na ettelijke km's klemwerk kwamen we aan bij dat veel besproken kruis.
Het doet wel,iets met de mens om te zien hoeveel stenen er daar liggen met een boodschap op geschreven. Langs de andere kant is het o zo jammer dat het geheel stilaan verandert in een stort. Wat daar allemaal ligt . Ik zag er hoofddeksels, een bh, kledingstukken. enz.....
Echt jammer.
Kort na het ijzeren kruis begon dan de eigenlijke afdaling. Inderdaad steil naar beneden. Opletten geblazen dus. Ondertussen moet ik ook wel eens vertellen dat de gps het sedert een aantal dagen niet meer doet. Wat er juist hapert weet ik niet, maar in ieder geval doet hij niet meer wat hij zou moeten doen. Ik denk dat ik de kaart van spanje niet heb ingeladen met alle gevolgen vandien.
Gelukkig hebben we een goede gids mee. Marleen leest de kaart en ook het boekje met de bijzonderheden die te zien zijn. Ook het boekje van de wandelaars, waar vele aanwijzingen instaan omtrent slaapgelegenheden wordt door haar in het oog gehouden. We kunnen wel zeggen : "merci Marleen om ons zoveel mogelijk te gidsen ".
Gisteren hadden we bewust een alternatieve route gekozen, maar vandaag zijn we door een of ander omstandigheid op een ander parcour terecht gekomen.
In ieder geval hebben we noch schade noch profijt gedaan. We zaten op een andere weg die na een 15 km terug op de voorgeschreven weg aansloot.
Het was er zeer rustig en aangenaam rijden.
Over de middag hebben we een babbeltje kunnen slaan met 2 duitse meisjes die een stuk van de camino zouden afleggen. Het was hun 2de stapdag. Ze zijn vertrokken van Astorga en willen stappen tot in Santiago. Hopelijk kunnen ze hun vooruitzichten waar maken want naar eigen zeggen zijn ze gestart zonder voorbereiding. We wensten ze alvast een Bueno camino.
Abonneren op:
Posts (Atom)