dinsdag 30 -  07 - 2013  Calzadilla - Mansilla de las Mulas  60 km

Deze morgen zagen we de zon opkomen in een helderblauwe hemel.Geen wolkje aan de lucht.We wisten meteen dat het vandaag warm zou worden.  Inderdaad de thermometer op de fiets van Werner toonde ons dat het 40 gr was.  Van de wind hadden we vandaag niet veel last.  Die was bijna volledig weg gevallen.  Ook het fietsen zelf was aangenaam.
We reden op verkeersarme straten, tussen de velden, licht glooiend.  Perfect.
In de verte zien we opnieuw het gebergte opduiken.  Vandaag was het waarschijnlijk de laatste dag vlak rijden.  Vanaf morgen komt er weer klimwerk op het fietsmenu.
Het is duidelijk te zien dat we volop in het dorsseizoen zijn.  Overal zien we pikdorsers de velden scheren.  Wat ons ook opvalt zijn de vele ooievaars.  In om het even welk dorp zie je ooievaarsnesten, allemaal bewoond en de meeste met jongen.
Wat we ons wel hebben afgevraagd is hoe de landbouwers hier hun gronden bewerken.
Ofwel hebben ze speciaal gereedschap ofwel hebben ze veel breuken want als je de grond bekijkt dan zie je meer keien dan aarde.  Ongeloofelijk dat daar iets kan op groeien.
We hebben ook veel dorpjes gezien waarvan je denkt, hoelang zal er hier nog iemand wonen.
Meestal oudere mensen, woningen die half ingestort zijn, een vervallen kerk........
In het landschap zien we ook geen windmolens meer.  Maar gisteren en eergisteren kwamen we op plaatsen waar we er wel 100 konden zien.  Heel normaal op zo'n hoogvlakte met veel wind.
Ook vandaag bezochten we enkele monumenten waarvan 1 heel speciaal.  Op onze weg, ergens te velde (Bercianons del Real Camino), helemaal alleen, zonder huizen erom heen, zagen we een klein kerkje.  Een man was bezig met het oppoetsen van het geheel.  Heel eenvoudig maar mooi.  Die meneeer presenteerde ons een flesje water.  De gastvrijheid van de mensen t.o.v. pelgrims is onvoorstelbaar.  En dat ondervinden we meermaals.
Om het even waar je komt willen de mensen helpen zoeken naar de geschikte slaapplaats,  naar de juiste weg en dat allemaal in het spaans.
Wij verstaan er geen ballen van maar zij praten almaar door.  Ze proberen uitleg te geven met handen en voeten.
Een ervaring die we weeral rijker zijn.  Ondertussen beginnen we wel hier en daar een woordje te verstaan of zelfs te spreken.
De belangrijkste zijn :
dos zumo de narranya
en dos servezas por favor